Leczenie otyłości

Chirurgia bariatryczna to dział chirurgii zajmujący się operacyjnym leczeniem otyłości. Celem zabiegu operacyjnego jest zmniejszenie spożywania i wchłaniania pokarmu, co osiąga się poprzez redukcję objętości żołądka lub/i zmianę drogi pokarmowej.

Lekarze używają wskaźnika masy ciała BMI (body mass index), aby ocenić, kto może być poddany chirurgicznemu leczeniu otyłości. BMI mówi, czy waga jest właściwa dla wzrostu danej osoby. Chirurgicznemu leczeniu otyłości, refundowanemu przez NFZ, poddawane są osoby, którym nie udało się schudnąć w inny sposób, a które:

- mają BMI > 40 kg/m2,

- mają BMI pomiędzy 35 a 40 kg/m2 i chorują dodatkowo na: cukrzycę, nadciśnienie, choroby serca, stawów lub bezdech senny.

Spośród metod operacyjnych najpopularniejsze to:

• rękawowe (mankietowe) wycięcie żołądka (sleeve gastrectomy) - zabieg, w trakcie którego zmniejsza się żołądek do pojemności ok. 150 ml. Oprócz faktu samego zmniejszenia, skuteczność operacji zapewnia także czynnik hormonalny.
• wyłączenie żołądkowe (gastric bypass) - oddzielenie górnej części żołądka z pozostawieniem na pokarm małego zbiornika o pojemności kilkudziesięciu mililitrów sześciennych. Następnie ten zbiornik łączy się z jelitem. W efekcie większość żołądka i część jelita jest „wyłączona" z trawienia i wchłaniania pokarmu.

Zapraszamy na konsultację z lekarzem chirurgiem!

Istnieje po wielokroć niedoszacowany, a jakże niezmiernie ważny aspekt otyłości – ta choroba bardzo często ma podłoże psychiczne! W pewnym sensie uczymy się bycia osobą otyłą, a kolejne niepowodzenia utwierdzają nas w przekonaniu a własnej słabości, nasilając tym samym mechanizmy ucieczkowe i kompensacyjne. Czy to prawda, że wszystko zaczyna się w... głowie?

Sięganie po jedzenie może być także formą poszukiwania przyjemności lub odprężenia u osób, które cierpią na stany depresyjne, mają kłopoty z napędem życiowym lub wpojone, niejednokrotnie już w wieku dziecięcym, skojarzenie jedzenia z nagrodą. Po ciężkim dniu mają zwyczaj zasiadać przed telewizorem lub nad książką wraz z ulubionymi przekąskami , tracąc zarazem poczucie upływu czasu, jak i ilości kompulsywnie pochłoniętego jedzenia.

Otyłość może być także efektem zaburzeń hierarchii priorytetów, kiedy osoba nie potrafi należycie zaopiekować się swoimi potrzebami i odpowiednio skonstruować swojego dnia pracy tak, aby przeznaczyć stosowny czas na spokojny posiłek. Wieczorny powrót do domu skutkuje wówczas atakiem na lodówkę i spożyciem niewspółmiernie dużej ilości jedzenia w stosunku do rozsądnej kolacji przez snem.

Psychobariatria pozwala skutecznie rozpoznawać i leczyć przyczyny psychiczne otyłosci. Specjalista pomaga pacjentowi radzić sobie zarówno z odległymi w czasie przyczynami, jak i aktualnymi efektami otyłości – obniżonym poczuciem wartości, kompleksami, obawą o zdrowie.

Dietetyka kliniczna skupia się przede wszystkim na chorobach, głównie dietozależnych. Jej celem jest zapewnienie optymalnego sposobu odżywiania dopasowanego pod konkretne jednostki chorobowe co w konsekwencji przekłada się na wsparcie procesu leczenia tych chorób. Oparta jest w dużej mierze na rekomendacjach i zaleceniach towarzystw opracowujących wytyczne pod konkretne jednostki chorobowe.

Dietetyka jest dziedziną nauk medycznych o żywieniu człowieka. Skupia się przede wszystkim na zasadach żywienia człowieka zdrowego i chorego, oceny stanu odżywienia czy profilaktyce chorób powiązanych z żywieniem. Jej celem nadrzędnym jest dostarczenie niezbędnych informacji do opracowania zasad prawidłowego odżywiania, które wraz z właściwym stylem życia opartym m.in. o codzienną aktywność fizyczną są najskuteczniejszymi sposobami zapobiegania i profilaktyki chorób cywilizacyjnych.

• metoda Tecar (Transfer Pojemnościowy i Rezystywny) – Fala radiowa wysokiej częstotliwości wykorzystana w terapii, poprzez efekt ogrzania endogennego znacznie przyśpiesza regenerację tkanek, intensywnie stymulując mikrokrążenie, co sprzyja wtórnie lepszemu unaczynieniu i odpływowi żylnemu. Wpływa także korzystnie na potencjał elektryczny błon komórkowych. Metoda skuteczna jest w leczeniu blizn i zrostów, np. po cesarskim cięciu, przykurczów, obrzęków, bólów mięśni, uszkodzeń więzadłowych, czy zapaleń kaletek maziowych. Znakomicie obkurcza kolagen przy rozluźnieniu skóry brzucha po ciąży. Wprowadzona do Polski przez markę Indiba.
• integracyjna terapia blizn – integracyjna terapia blizny obejmuje dokładną diagnostykę blizny oraz funkcjonowania całego ciała. Koncepcja Integracyjnej Terapii Blizny zakłada, iż blizny mają duży wpływ na zaburzenia w obrębie łańcuchów mięśniowo-powięziowych oraz wzorców ruchowych. Terapia blizny obejmuje pracę z bliznami zarówno świeżymi, jak i dawno zagojonymi. Jest to terapia bezpośrednio na bliźnie i wokół niej. Polega na mobilizowaniu tkanki tak, by poruszała się podobnie w każdym kierunku. Można pracować na bliźnie bezpośrednio po zabiegu operacyjnym, nawet gdy szwy nie zostały jeszcze zdjęte. Terapia blizny obejmuje także autoterapię Pacjentki, czyli naukę technik, które pacjent może wykonywać sam w domu. Co ciekawe, zwracana jest również uwaga na przygotowanie do zabiegu operacyjnego, tak zwana praca z blizną jeszcze przez jej posiadaniem. Obejmuje ona m.in. odpowiednie nawodnienie organizmu, tkanek, odpowiednie odżywianie i prawidłową podaż białka w diecie, a także aktywność fizyczną! Często zaburzenia związane z opóźnieniem procesu gojenia są związane właśnie z nieodpowiednim przygotowaniem do zabiegu operacyjnego lub nieprawidłową pracą organizmu na poziomie metabolizmu komórkowego. Terapia blizny zakłada także możliwość, że blizna może być przyczyną różnych dolegliwości bólowych i nieprawidłowego funkcjonowania układu mięśniowo-szkieletowego. Jeśli występuje problem bólowy – jego przyczyną mogą być zaburzenia wegetatywne w obrębie blizny związane z nadmiernym gromadzeniem się ładunku elektrycznego w bliźnie. Wobec powyższego, kolejnym celem integracyjnej terapii blizny jest usprawnienie pracy układu nerwowego w obrębie blizny. Można to osiągnąć za pomocą specjalnych przyrządów, takich jak piny, wałeczek Lyapko, upychadło kulkowe. Podsumowując, Integracyjna Terapia Blizny bierze pod uwagę wiele aspektów funkcjonowania Pacjentki i skupia się nie tylko na obszarze bezpośrednio zajętym przez bliznę, ale także na ogólnym działaniu organizmu.
• kinesiotaping - metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze, jest jedną z metod plastrowania. Wykorzystuje się w niej specjalnie wytworzony plaster z hipoalergicznym klejem. Jest to plaster nieograniczający ruchów, rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonych do parametrów skóry, odporny na działanie wody i umożliwiający przepływ powietrza dzięki falowemu utkaniu. Dla przedłużenia trwałości aplikacji można zastosować dodatkowy specjalny klej. Plastry utrzymują się na skórze i działają efektywnie ok. 1 tygodnia, potem zalecamy 1 tydzień przerwy, po czym możliwa jest kolejna aplikacja;
• sucha igłoterapia (dry needling) –zabieg z użyciem igieł akupunkturowych, mający na celu neutralizację nadmiernej aktywności punktów spustowych w mięśniach lub tkankach kolagenowych. Działając na zasadzie łuku odruchowego, wywołuje lokalny szok tkankowy, zmuszając zmienioną chorobowo tkankę do autoregeneracji. Terapeuta z wielką precyzją, w sterylnych warunkach wyszukuje odpowiednie obszary na mięśniu, bliźnie lub innej tkance, a następnie wykonuje wkłucia, drażniąc struktury odpowiedzialne za proces chorobowy.
• laser wysokoenergetyczny HIL - laser wysokoenergetyczny (HIL) to rewolucyjna technologia oparta na sprawdzonej terapii laserowej niskiej mocy (LLLT). Zastosowanie wysokiej mocy - do 12 W, która jest 50 razy wyższa niż w zimnej laseroterapii pozwala na głęboką penetrację, zapewniając przyczynową terapię bólu. Laser wysokoenergetyczny obejmuje szeroki zakres wskazań klinicznych od urazów i stanów zapalnych przez zmiany zwyrodnieniowe stawów. Pozwala znormalizować metabolizm i przebieg stanu zapalnego, od ostrego do przewlekłego. Ma zdolność penetracji tkanek głębokich.

Techniki przeciwzastoinowe i przeciwobrzękowe, oparte na kompleksowej terapii przeciwobrzękowej, w tym drenażu limfatycznym ręcznym i mechanicznym, ćwiczeniach, kinesiotapingu i wskazówkach dietetycznych oraz dotyczących modyfikacji stylu życia.

Osobom walczącym ze skutkami otyłości proponujemy diagnostykę mechanizmu problemu (zmniejszone czy nadmierne napięcie mięśni dna miednicy w stosunku do ciśnienia wywieranego przez narządy jamy brzusznej i tkankę tłuszczową), na podstawie której określamy najlepsze techniki nauki oraz wykonywania odpowiednich ćwiczeń.

• chirurgia bariatryczna
• endokrynologia
• andrologia
• urologia