Psychoterapia

Proponujemy również specjalistyczną pomoc zarówno w czasie trwania choroby onkologicznej, jak i po zakończeniu leczenia dla pacjenta onkologicznego i jego rodziny.

Psychoonkologia zakłada ścisły związek pomiędzy psychiką, a kondycja fizyczną organizmu. Pozostawanie w silnym stresie przez dłuższy czas utrudnia organizmowi proces leczenia i powrót do zdrowia. Obniżenie stresu, przywrócenie równowagi psychicznej i uaktywnienie wewnętrznych zasobów osób chorujących poprawia ich stan psychiczny, wpływając jednocześnie na proces leczenia.

Zadaniem psychoonkologa jest towarzyszenie i wspieranie osób chorujących oraz ich bliskich w trakcie całej drogi przez chorobę. Wsparcie może oznaczać pomoc w odnalezieniu się w sytuacji choroby, w pracy nad minimalizowaniem negatywnych skutków, jakie niesie ona za sobą w kontekście psychiki pacjenta, czy budowaniu całego systemu wparcia, zarówno wewnętrznego – poczucie wartości, optymizmu, kreatywności, poczucia humoru – jak i zewnętrznego – rodzina, bliscy, przyjaciele, współpracownicy. Oznacza również edukację dotyczącą konkretnych technik zmiany postaw i myśli, sposobów redukcji stresu oraz samopoczucia, takich jak : wizualizacja, relaksacja lub nauka oddychania

To cykl regularnych spotkań pacjenta i psychoterapeuty. W trakcie spotkań, poprzez rozmowę uzyskujemy lepsze rozumienie siebie, własnych potrzeb, emocji, wokół których koncentruje się nasze cierpienie lub problem. 
 
Terapia poprzedzona jest 2-4 spotkaniami konsultacyjnymi, które służą określeniu problemu, celu terapii. Służy również do tego, aby upewnić się, czy psychoterapia indywidualna jest najlepszą formą pomocy w danej sytuacji.  
 
Sesje terapeutyczne trwają 50 minut, odbywają się raz w tygodniu lub częściej – jeśli jest taka potrzeba.

Skierowana jest zarówno do osób pozostających w związkach formalnych jak i nieformalnych oraz do par mężczyzn i kobiet, jak i par jednopłciowych. Ma na celu wspólne rozwiązanie problemu, poprawę jakości relacji czy polepszenie komunikacji między partnerami. Terapię par może prowadzić jeden lub dwóch terapeutów. Sesje, czyli spotkania pary z psychoterapeutą mogą być dłuższe niż w przypadku terapii indywidualnej i trwają zwykle od 50 minut do półtorej godziny (w zależności od stylu pracy terapeuty i umowy z daną parą).

Częstym elementem pogarszającym funkcjonowanie w parze jest odmienne postrzeganie zadań czy tak zwanego rozkładu sił w relacji. Pary zgłaszające się po pomoc mogą przeżywać różnego typu dylematy związane z brakiem równowagi w relacji: np. jedna z osób w parze czuje, że jej potrzeby są niezauważane lub umniejszane, różny jest poziom zaabsorbowania pracą zawodową oraz obowiązkami domowymi, jeden z partnerów czuje, że zawsze udziela wsparcia emocjonalnego drugiemu. Zadaniem terapii par jest wtedy przywrócenie harmonii w relacji, znalezienie sposobu na funkcjonowanie akceptowalne dla obojga/obu partnerów, a niekiedy wsparcie w rozstaniu się, jeśli partnerzy podejmą taką decyzję.

Skierowana jest do osób indywidualnych/par doświadczających trudności w sferze seksualnej, jak również dla tych, którzy chcą poprawić jakość swojego życia seksualnego. Wskazana dla osób przeżywających wątpliwości dotyczących swojej orientacji seksualnej. 

Konsultacja to jedno lub kilka spotkań. Celem konsultacji jest rozpoznanie trudności doświadczanych przez osobę oraz opracowanie możliwych sposobów ich rozwiązania z uwzględnieniem aktualnej wiedzy seksuologicznej, psychologicznej oraz zaproponowanie leczenia, którym może być psychoterapia indywidualna, psychoterapia par lub skierowanie do lekarza specjalisty.

Sesje terapeutyczne trwają 50 minut, odbywają się raz w tygodniu lub rzadziej.

To spotkanie z rodzicem/ami dziecka zaniepokojonych obserwowanymi trudnościami w jego funkcjonowaniu. Czasem są to trudności zgłoszone przez instytucje (szkoła, przedszkole) lub inne osoby.

Konsultacja z seksuologiem daje możliwość wspólnego przyjrzenia się metodom wychowawczym i trudnościom w tym obszarze. Bywa, iż rodzice po raz pierwszy zadają sobie niewypowiedziane dotąd pytania, np.  co zrobić gdy dziecko się masturbuje? 

Konsultacja trwa 50 minut, a jej częstotliwość zależy od potrzeb rodziców.

Psychoterapia indywidualna dla młodzieży prowadzona w bezpiecznej i przyjaznej atmosferze.

Psychoterapeuta zajmuje się trudnościami wieku dorastania, stanami depresyjnymi, zaburzeniami odżywiania jak również lękiem, fobią szkolną.

Zajęcia odbywają się w formie indywidualnej raz w tygodniu i trwają 50 min

Terapia grupowa polega na regularnych spotkaniach w określonej grupie osób, którym przewodzi jeden lub dwóch terapeutów. Nie istnieje jeden prawidłowy schemat terapii grupowej- to przeciwieństwo terapii indywidualnej, w której leczenie polega wyłącznie na jednostkowym kontakcie pacjenta z terapeutą. Podobnie jak w terapii indywidualnej, istnieją różne nurty i modele, w których oparciu tworzony jest program terapii grupowej. Zależy to głównie od specjalizacji terapeutów i rodzaju schorzenia pacjentów.

Grupa, która bierze udział w terapii, tworzy pewnego rodzaju społeczność, z jej strukturami i wewnętrznymi zależnościami. Dlatego terapia grupowa przynosi najlepsze efekty wśród osób, które borykają się z problemami natury społecznej, takimi jak fobia społeczna. Z tego względu uczestnikami terapii grupowej są często osoby z zaburzeniami osobowości, które w trakcie leczenia zyskują możliwość do przepracowania swoich złych nawyków.
 
W przypadku osób cierpiących na depresję, terapia grupowa może być bardzo efektywna lub nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Zależy to od samopoczucia pacjenta, jednak w większości przypadków obcowanie z osobami o podobnych problemach i dolegliwościach sprawdza się i wpływa korzystnie na stan zdrowia.

Korzyści płynące z terapii grupowej:
Wszyscy uczestnicy terapii grupowej otrzymują wsparcie od pozostałych członków grupy, mogą wysłuchać ich historii i przestać odczuwać osamotnienie w swej chorobie. Świadomość, że chory nie jest jedyny na świecie ze swoimi problemami i dolegliwościami działa terapeutycznie i może również wzbudzić chęć pomagania innym.

Dzięki treningowi neurofeedback możliwe jest przywracane są utraconych funkcji intelektualnych. To bardzo istotne zwłaszcza po uszkodzeniach OUN (ośrodkowego układu nerwowego), np. udarze. Pod wpływem stymulacji sąsiadujące części mózgu mogą przejąć funkcję tych uszkodzonych poprzez tworzenie nowych połączeń neuronalnych. Efektywność terapii zależy ściśle od czasu jej rozpoczęcia – do wykorzystania pełni potencjału kompensacyjnego układu nerwowego konieczne jest jak najwcześniejsze wdrożenie treningu neurofeedback.

Podczas sesji treningowej badana czynność bioelektryczna mózgu jest wzmacniana i zapisywana ilościowo. Poddaje się ją opracowaniu komputerowemu w celu klasyfikacji do poszczególnych pasm częstotliwości fal mózgowych. Pasma prezentowane są wizualnie -liczbowo i graficznie - na monitorze terapeuty, natomiast pacjent obserwuje na swoim monitorze przetworzony przez odpowiednie oprogramowanie efekt w postaci wideogry. Badany steruje grą wyłącznie za pomocą mózgu, kierując piłkę, samochód, czy rzekę, siłą woli. Realizuje konkretne, czytelne zadanie, np. pokonując tor autem w trakcie wyścigu z innymi autami. W tym celu aktywuje odpowiednie fale mózgowe. Sprzężenie zwrotne (feedback) wysyła pacjentowi ciągłą informację o jego aktualnym stanie i wynikach. Terapeuta przy pomocy operatywnego nagradzania stymuluje pożądane i hamuje niepożądane pasma fal mózgowych, zależnie od rodzaju treningu. Tym samym, dzięki efektowi nagradzania, mózg uczy się, jak osiągać pożądane częstotliwości fal. W toku treningów wzorzec pobudzeń zostaje przyswojony i będzie przez mózg wykorzystywany.

Neurofeedback jest także doskonałym narzędziem doskonalenia intelektu dla ludzi zdrowych. Trening pozwala polepszyć funkcje poznawcze, zrelaksować, wyciszyć lęk i agresję, a także poprawić zdolności komunikacyjne i interpersonalne. W wyniku treningu poprawia się również pamięć i koncentracja, zwiększa kreatywność i pozytywne myślenie, polepsza się samopoczucie. Neurofeedback rozwija potencjał umysłowy oraz integrację ciała i umysłu.