ruch lopatkowo ramienny

Obręcz kończyny górnej składa się z 3 stawów maziowych : stawu ramiennego, stawu barkowo – obojczykowego i stawu mostkowo – obojczykowego, oraz z 2 połączeń czynnościowych : staw podbarkowy oraz staw żebrowo – łopatkowy. Zaburzenia w obrębie omawianych stawów mogą skutkować wystąpieniem jednostek chorobowych takich jak :

  1. Zaburzenie rytmu ramienno – łopatkowego
    Rytm ten określany liczbowo 2:1 oznacza, że za ruch odwiedzenia stawu ramiennego (90 stopni) w 2/3 odpowiada staw ramienny (60 stopni), a w 1/3 łopatka (30 stopni). Wszelkie odchylenia od tej normy określane są mianem zaburzeń rytmu. W sytuacji, w której mamy do czynienia z zaburzeniami rytmu , z czasem może wystąpić ból, uraz spowodowany nieprawidłowym wzorcem lub rozwinąć się ciasnota podbarkowa. Najlepszym sposobem na zdiagnozowanie problemu jest udanie się do wykwalifikowanego fizjoterapeuty, który przy pomocy testów funkcjonalnych odnajdzie sedno problemu. Właściwie poprowadzona terapia, zawierająca aspekty treningu stabilizacyjnego, mobilizacji łopatki oraz wzmocnienia osłabionych mięśni obręczy zaowocuje zażegnaniem omawianego problemu, prewencją kontuzji lub zmniejszeniem ryzyka jej ponownego wystąpienia.
  1. Ciasnota podbarkowa
    Najprościej mówiąc jest to sytuacja, w której w wyniku działania czynników biomechanicznych tkanki miękkie mają zbyt mało przestrzeni między wyrostkiem barkowym, a głową kości ramiennej, przez co są drażnione podczas ruchów ramienia. Problem ten najczęściej pojawia się po 40 roku życia, ale może dotknąć każdego, kto pracuje z rękoma nad głową lub uprawia sporty związane z rzutami. Objawem problemu jest głownie ból zlokalizowany z przodu barku lub w części górno-bocznej. Zauważalny jest także zmniejszony zakres ruchomości oraz tzw. objaw bolesnego łuku, gdzie chory zgłasza dolegliwości w okolicy 60 – 90 stopnia odwiedzenia, czasem słyszalny klik. Zespół cieśni podbarkowej najsprawniej diagnozuje się dzięki badaniom obrazowym, a także wywiadowi z pacjentem. Przyczyny jego wystąpienia mogą być różne, ale najczęściej jest to dysbalans w obrębie mięśni stożka rotatorów, przeciążenie stawu ramiennego i występujący w jego wyniku stan zapalny, uszkadzający struktury stawy, czasami jest to asymetria w budowie stawu lub wrodzony wariant budowy wyrostka barkowego łopatki (tzw. haczykowaty). W zależności od przyczyny, po odpowiedniej diagnostyce terapeuta działając początkowo zachowawczo – przeciwzapalnie i przeciwbólowo rozluźniając okalające staw ramienny tkanki miękkie, później stopniowo przywracając zakresy ruchomości, stabilizację, wytrzymałość, siłę mięśniową i edukując pacjenta w zakresie pielęgnacji osłabionego stawu, pozwoli zapomnieć mu o posiadanej kontuzji.

Ostatnie wpisy